Minsang tumawid ka,
Ang kaba hinarap.
Sa ilalim nitong tulay,
Sa may ilog sumulyap.
Kulang pa nga ba
Na sundan lang ng tingin,
Kaya’t nagpatangay ka
At kinailangang lingunin?
Ang agos may halina,
Niyakag kang sumama.
Ulirat hindi gumana,
Sa lagaslas nagpadala.
Mababaw lang noong una.
Lumalim nang lima na.
Umahon man pagdaka,
Lulusong muling kusa.
May gabing kakaunin ka,
Pag tubig ay pilak na
At buwa’y gintong pawa.
Makipagsapalaran ka sa baha.
Kung saan ginto ay pawa,
Pakikipagsapalara’y wala.
Sapagkat pula ang babala,
Ang buwan ay asul na.
Kailan muling kakagat?
Landas hindi magtapat.
Sa paglawak ng agwat,
Mga salita ba’y sasapat?
Ngunit ‘wag manimdim,
Maghintay nang taimtim.
Pagkat tipan ay malalim,
Pakaingatan ang lihim.
At sa muling pagsayaw,
Ligalig ay matutunaw.
Mapapawi rin ang uhaw
Sa rurok ng ulayaw.
Photo credits:
Nariyan ka.
Narito ako.
Sa bihirang pagbulong,
Ang ating mga salita’y
Lumikha ng mga hiblang
Humabi ng lambat ng pangungulila,
Kung saan tayo kusang nagpabitag
Sa pinaghalong ligalig at hibang.
Takip-silim diyan,
Bukang-liwayway rito.
Tayo’y lulan ng mga mundong saliwa ang inog.
Kapag natapos na ang pagbuhos ng buhangin,
Ang orasan ay muling babaligtarin.
Pagkabiting singnipis ng sinulid
Na siyang nagdurugtong sa atin
Ay pinagbuhol-buhol ng pananabik.
Heto ka.
Hayun ako.
Mga paglingong salisi ang indayog,
Pagsalubong sa alon kung kailan pakabig.
Saka-sakaling minsan ay magtugma,
Asam na pagniig masusulit nang tiyak.
Pagkat kung paanong ‘di tayo magtagpo
Ay gayong sa atin ay nagbubuklod.
iridescentrica 